Slavernij in Islam
Vertaal deze website in elk gewenste taal door onderstaande knop te klikken en een specifieke taal te kiezen.
Translate this website into any language by clicking the underneath button and choose a specific language you want to translate this website into (*Engels = English).
SLAVERNIJ IN ISLAM
Slavernij in Islam: Een Vergelijkende Blik
Slavernij in de islam is een veel besproken onderwerp bij voornamelijk personen die een negatieve beeld hebben over de islam. Een aantal punten van kritiek die men daarbij uit, is dat de islam slavernij goedkeurt en/of toelaat. Bij het aanhalen van dit punt van kritiek geeft men daarbij in de context aan dat de islam het toestaat om andere (vrije) mensen te onderdrukken, te vernederen en zelfs te mishandelen. De vraag is waar dit beeld vandaan komt en waar het op is gebaseerd? Is er een verschil tussen de slavernij in de westerse wereld en die van de Islam? Het is belangrijk om te begrijpen dat slavernij in de islamitische context anders werd benaderd dan in de westerse wereld. Deze verschillen worden uitvoerig besproken op deze pagina. We zullen ingaan op de historische achtergrond, de regels en voorschriften met betrekking tot slavernij en de moderne interpretaties van dit onderwerp. We zullen onderzoeken wanneer iemand als slaaf kan worden beschouwd in de Islam, en welke richtlijnen hierbij van belang zijn. Door een diepgaand inzicht te bieden in dit onderwerp, hopen we bij te dragen aan een beter begrip van de Islam en de historische context van slavernij in deze religie.
Slavernij, wat is het?
Een vastgestelde definitie van slavernij is er niet direct. Over het algemeen wordt de algemeen aanvaarde beschrijving/definitie van slavernij en slavenhandel gebruikt welke voortkomt in het Verdrag van de Verenigde Naties inzake 'de Uitbanning van alle vormen van slavernij en de slavenhandel':
1 .Slavernij is de staat of toestand van een persoon over wien eigendomsrechten, hetzij in vollen omvang, hetzij in beperkte mate, worden uitgeoefend.
2 .Slavenhandel omvat iedere handeling van vermeestering, verwerving of overdracht van een persoon, teneinde dezen in slavernij te brengen; iedere handeling van verwerving van een slaaf, teneinde dezen te verkoopen of te ruilen; iedere handeling van overdracht bij wijze van verkoop of ruil van een slaaf verkregen teneinde te worden verkocht of geruild, en in het algemeen iedere daad van handel of van vervoer van slaven.
2 .Slavenhandel omvat iedere handeling van vermeestering, verwerving of overdracht van een persoon, teneinde dezen in slavernij te brengen; iedere handeling van verwerving van een slaaf, teneinde dezen te verkoopen of te ruilen; iedere handeling van overdracht bij wijze van verkoop of ruil van een slaaf verkregen teneinde te worden verkocht of geruild, en in het algemeen iedere daad van handel of van vervoer van slaven.
Ofwel, slavernij is een sociaal systeem waarin individuen als eigendom worden beschouwd, vaak gekocht en verkocht, en gedwongen worden om te werken onder de controle en autoriteit van anderen, zonder de mogelijkheid om hun eigen lot te bepalen. Slaven hebben beperkte rechten en vrijheden, en hun arbeid is meestal onvrijwillig.
Wanneer werd slavernij toegepast en door wie?
Slavernij is iets heel ouds dat in verschillende tijden en plaatsen heeft bestaan. In oude tijden was slavernij een doorgaans reguliere praktijk in plaatsen zoals het oude Egypte, Griekenland, Rome en China, waar mensen slaven werden na oorlogen of vanwege schulden. In de pre-islamitische periode (voor de 7de eeuw) was er ook al sprake van slavernij in de Arabische wereld waarbij deze praktijk teruggaat tot ten minste 5000 - 6000 jaar voor Christus. In de 15de eeuw begonnen Europese ontdekkingsreizigers met het meenemen van miljoenen Afrikanen naar de Amerika's om op plantages te werken. Dit werd belangrijk voor de economie van landen zoals Portugal, Spanje, Nederland, Frankrijk, Engeland en later de Verenigde Staten.
Referentie: historischnieuwsblad
Referentie: historischnieuwsblad
Gewelddadigheden tegen slaven
Als men het woord slavernij hoort denkt men direct aan het wrede slavernijverleden die voornamelijk vanuit het westen heeft plaatsgevonden. De slavernij in het westen, de Europese slavenhandel in de Middellandse Zee en de zogenaamde trans-Atlantische slavenhandel (die voornamelijk gericht was op het vervoeren van Afrikaanse slaven naar o.a Amerika), kent een zeer gewelddadige verleden met ongekende hoeveelheid gepleegde onrechtmatigheden tegen de slaven. De perioden waarin deze slavernij werden bedreven verschillen van elkaar en de een was gruwelijker dan de andere.
Europese slavenhandel
Bron foto: BBC
De Europese slavenhandel in de Middellandse Zee vond plaats van ongeveer de 8ste eeuw tot de 18de eeuw, met pieken en dalen in activiteit gedurende verschillende perioden. In het Europese koloniale tijdperk waren er verschillende vormen van geweld en wreedheden jegens inheemse bevolkingsgroepen in de overzeese koloniën. Het soort geweld dat plaatsvond, was verschillend. Het hing af van waar het gebeurde, welk Europees land erbij betrokken was en wanneer het gebeurde. Hier zijn een paar algemene vormen van geweld die plaatsvonden:
De Europese slavenhandel in de Middellandse Zee vond plaats van ongeveer de 8ste eeuw tot de 18de eeuw, met pieken en dalen in activiteit gedurende verschillende perioden. In het Europese koloniale tijdperk waren er verschillende vormen van geweld en wreedheden jegens inheemse bevolkingsgroepen in de overzeese koloniën. Het soort geweld dat plaatsvond, was verschillend. Het hing af van waar het gebeurde, welk Europees land erbij betrokken was en wanneer het gebeurde. Hier zijn een paar algemene vormen van geweld die plaatsvonden:
Verovering en gevechten:
Europeanen vochten om andere landen te veroveren en gebruikten geweld tegen de mensen daar.
Massamoorden en slechte behandeling:
Soms doodden Europeanen veel mensen opzettelijk of behandelden ze hen heel slecht.
Gedwongen werk en nare omstandigheden:
Mensen werden gedwongen om hard te werken op plantages, mijnen en andere plaatsen. De omstandigheden waren heel slecht.
Het afnemen van land en mensen verplaatsen:
Europeanen namen het land van de inheemse mensen (de oorspronkelijke bewoners van een land) af en dwongen hen om naar andere plaatsen te verhuizen.
Vernietigen van cultuur:
Europeanen probeerden de cultuur van de inheemse mensen te vernietigen. Ze verboden bijvoorbeeld hun taal en dwongen hen om de Europese cultuur over te nemen.
Ziektes en epidemieën:
Toen Europeanen naar nieuwe plaatsen gingen, brachten ze ziektes mee waar de inheemse mensen niet tegen beschermd waren. Dit veroorzaakte veel ziekte en dood.
Geweld bij opstanden:
Soms kwamen de inheemse mensen in opstand tegen het geweld. Europeanen gebruikten dan nog meer geweld om de opstanden te stoppen.
De trans-Atlantische slavenhandel
De trans-Atlantische slavenhandel begon later, in het midden van de 15de eeuw, en bereikte zijn hoogtepunt in de 18de eeuw, voordat het geleidelijk werd afgeschaft in de 19de eeuw.
Ontvoering en aanvallen op dorpen:
Europese slavenhandelaren en hun Afrikaanse medewerkers voerden vaak gewelddadige aanvallen uit op dorpen en gemeenschappen in Afrika. Dit resulteerde in de ontvoering van mannen, vrouwen en kinderen die gevangen werden genomen en gedwongen werden tot slavernij.
Transport:
De zogenaamde 'Middle Passage', het traject waarlangs slaven over de Atlantische Oceaan werden vervoerd, was berucht vanwege zijn wreedheden. Slaven werden onder barre omstandigheden aan boord van schepen gepropt, waar velen stierven door ziekten, honger, uitdroging en mishandeling.
Fysiek geweld en straffen:
Slaven werden tijdens hun leven in de Amerika's vaak onderworpen aan fysiek geweld en zware straffen. Slavenhouders, opzichters en toezichthouders gebruikten zweepslagen, foltering (het opzettelijk toebrengen van ernstig lichamelijk of geestelijk lijden aan een persoon) en andere vormen van geweld om controle uit te oefenen en te straffen.
Gedwongen arbeid en levensomstandigheden:
Slaven werden gedwongen tot zwaar lichamelijk werk op plantages, in mijnen en in andere arbeidsintensieve sectoren. De werkomstandigheden waren vaak gruwelijk, met lange werkuren, slechte voeding en gebrek aan medische zorg.
Scheiding van gezinnen:
Een van de meest hartverscheurende aspecten van de slavernij was de systematische scheiding van gezinnen. Slaven werden vaak verkocht en verdeeld, waardoor ouders van kinderen werden gescheiden en partners van elkaar werden weggehaald.
Verzet en opstanden:
Slaven pleegden vaak verzet tegen hun situatie, variërend van kleine daden van ongehoorzaamheid tot grootschalige opstanden. Deze opstanden werden vaak met extreem geweld onderdrukt, met brute wraakacties tegen opstandelingen.
Psychologisch leed:
Naast fysiek geweld leden slaven onder ernstig psychologisch leed als gevolg van de constante dreiging van geweld, de onzekerheid over hun lot, en de de-humaniserende omstandigheden waarin ze leefden.
Slavernij in de islam
Moslims geloven dat de Koran het zuivere en onaangepaste woord van God (Allah in het Arabisch) is, geopenbaard aan de profeet Mohammed (vrede zij met hem). Alle wetten en regels die geopenbaard zijn door God zijn gebaseerd op absolute goddelijke wijsheid en kennis over Zijn schepping. Zoals we hebben gezien is slavernij een praktijk welke sinds de oudheid werd uitgeoefend. Aangezien de Koran in de 7de eeuw is geopenbaard is om de gehele mensheid recht te leiden dient het met essentiële en relevante kwesties in de samenleving om te gaan en daarvoor antwoorden en tijdloze oplossingen te geven. Slavernij was ook in de Arabische wereld een praktijk welke men tegenkwam in de dagelijkse samenleving. We zullen in de volgende onderdelen zien dat het 'concept' slavernij in de islam een andere perspectief en set van regelgeving kent. De islam kent namelijk strikte beperkingen t.a.v. de manier waarop een mens tot slaaf gemaakt kan worden. Daarbij dicteert het specifieke en respectabele omgangsregels met betrekking tot het houden van slaven.
Slavernij in islamitische context
Met de komst van de islam in de 7de eeuw en de openbaring van de Koran werd een eerste belangrijke verandering kenbaar gemaakt met betrekking tot het verkrijgen en houden van slaven. Zoals we hebben kunnen lezen werden slaven in het christelijke Europa en bij de trans Atlantische slavernij via onderdrukking en geweld verkregen. Vrije burgers werden gevangengenomen en met brute geweld onderdrukt en tot slaaf gemaakt. Ook hebben we gezien dat voor de komst van de islam er ook al slavernij bestond in de Arabisch wereld. Men verkreeg slaven via o.a. oorlogsvoering, schulden (wanneer iemand zijn schuld(en) niet kon afbetalen), ontvoeringen en overvallen, en vanwege armoede. In de islam zijn deze praktijken strikt verboden. Het is vanuit islamitische wet- en regelgeving niet toegestaan om een vrije persoon tot slaaf te maken. De islam beperkt de manieren om een slaaf te kunnen verkrijgen gebaseerd op de omstandigheden van de samenleving. Hiermee vermindert de islam slavernij tot het absolute minimum zonder de realiteit uit het oog te verliezen. In de huidig samenleving (islamitisch en niet-islamitisch) is er momenteel consensus dat slavernij niet toegestaan is op basis van internationale wetgeving. Echter, de vraag is hoe men handelt wanneer de internationale wetgeving niet (meer) wordt geaccepteerd in een bepaalde situatie? Stel er breekt een wereldoorlog uit waarbij verschillende partijen zich zouden onttrekken aan de gestelde wet- en regelgeving? Zelfs nu in de hedendaagse wereld zien we dit voorkomen, waarbij internationale bondgenoten zich niet uitspreken of wijzen op het begaan van oorlogsmisdaden wanneer deze duidelijk worden begaan door machtigere partijen (en bondgenoot) in de wereld.
Indien men niet gelooft in de absolute goddelijke wet, die ongeacht de situatie strikte beperkingen en regelgeving dicteert, laat de geschiedenis zien dat de mens de meest afschuwelijke daden tegen zijn of haar medemens kan en zal uitvoeren wanneer de gelegenheid zich voordoet.
Indien men niet gelooft in de absolute goddelijke wet, die ongeacht de situatie strikte beperkingen en regelgeving dicteert, laat de geschiedenis zien dat de mens de meest afschuwelijke daden tegen zijn of haar medemens kan en zal uitvoeren wanneer de gelegenheid zich voordoet.
Een slaaf worden binnen islamitische context
Met de komst van de islam in de 7de eeuw werd de bedreven slavernij als praktijk aan banden gelegd. Dit hield in dat de manier waarop een slaaf verkregen kon worden extreem werd gereduceerd (kleiner gemaakt) en de slaven daarbij duidelijke rechten kregen. Met de komst van de islam zijn er slechts 2 manieren om een slaaf te kunnen worden:
1. Een krijgsgevanggevangene - een strijdende persoon op het slagveld die tijdens een oorlog gevangen werd genomen.
2. Iemand die voor de komst van de islam al een slaaf was, bleef een slaaf met en na de komst van de islam.
Kortom: E is geen sprake van schuldenslavernij, geen slavenhandel (kopen en verkopen van vrije personen), geen gevangenneming van vrije personen om deze tot slaaf maken etc. binnen de islam. Met de komst van de islam kon men dus slechts op 2 manieren een slaaf verkrijgen waarbij ook nog een hele set aan wet- en regelgeving gedicteerd werd. Slaven kregen met de komst van de islam namelijk ook vele rechten die hiervoor ongekend waren. We zullen deze rechten verderop in dit stuk toelichten. Eerst behandelen we de 2 toegestane manieren van het verkrijgen van slaven.
Een krijgsgevanggevangene tot slaaf maken
Met de komst van de islam was er veel weerstand tegen de moslims waardoor er veel oorlogen tegen hen werd gevoerd. Tijdens deze oorlogen ontstonden er ook krijgsgevangenen. Vanuit islamitische regelgeving konden personen die meededen in de strijd gevangen genomen worden om dezen uit te ruilen met krijgsgevangen die in het bezit waren van de vijand. Ook was er een mogelijkheid aanwezig om deze personen tot slaaf te maken. Aangezien er in de 7de eeuw geen gevangenisstelsel bestond waren dit slechts de 2 beschikbare opties om met krijgsgevangenen om te gaan. In uitzonderlijke gevallen konden dezen ook vrij gelaten worden. Echter, dit was afhankelijk van de situatie en ter beoordeling van de leider. Met het vrijlaten van krijgsgevangenen bestond er natuurlijk altijd het gevaar dat deze personen zich zouden hergroeperen en opnieuw een aanval zouden uitvoeren. Mochten er geen gevangenen uitgeruild kunnen worden dan werden ze gehouden als slaaf omdat er gewoonweg geen alternatief beschikbaar was. Hun vermoorden was namelijk ook geen optie vanuit islamitisch perspectief en wetgeving. Belangrijk om te weten is dat vrouwen, kinderen en ouderen die niet meestrijden in de oorlog niet aangevallen mochten worden in de oorlogen.
Een krijgsgevangene - een strijdende persoon op het slagveld die tijdens een oorlog gevangen werd genomen.
Een krijgsgevangene - een strijdende persoon op het slagveld die tijdens een oorlog gevangen werd genomen.
De rechten van een slaaf binnen de islamitische wetgeving
Wanneer iemand tot slaaf werd gemaakt na een oorlog, moesten moslims bepaalde regels volgen volgens de islamitische wetten. Slaven hadden ook rechten, en de meesters moesten hen op een menselijke manier behandelen. Hier zijn enkele belangrijke punten:
Goede behandeling:
Slaven mochten niet slecht worden behandeld. Ze verdienden respect, ongeacht hun status.
Eten, kleding en onderdak:
Meesters moesten ervoor zorgen dat slaven genoeg te eten hadden, goede kleding en een fijne plek om te wonen.
Vertaling hadith:
Overgeleverd door Al-Ma'rur bin Suwaid:
Ik zag Abu Dhar Al-Ghifari een mantel dragen, en ook zijn slaaf droeg een mantel. We vroegen hem daarover (dat wil zeggen, hoe beiden dezelfde mantels droegen). Hij antwoordde: "Eens heb ik een man beledigd en hij klaagde over mij bij de Profeet (vrede zij met hem). De Profeet (vrede zij met hem) vroeg me: 'Heb je hem beledigd door zijn moeder te vernederen?' Hij voegde eraan toe: 'Jullie slaven zijn jullie broeders over wie Allah jullie gezag heeft gegeven. Dus als iemand zijn broeders onder beheer heeft, moet hij hen voeden met hetzelfde als wat hij eet en hen kleden met hetzelfde als wat hij draagt. Je moet hen niet belasten met wat ze niet kunnen dragen, en als je dat wel doet, help hen dan (in hun moeilijke werk).'"
Vrijlating:
Het was goed om slaven vrij te laten. Meesters werden aangemoedigd om slaven vrij te kopen of hen de kans te geven zichzelf vrij te kopen.
Geen geweld:
Slaven mochten niet geslagen of mishandeld worden. Ze hadden het recht om beschermd te worden tegen lichamelijk letsel.
Zadhan Abl Umar meldde: Ik kwam bij Ibn 'Umar toen hij een slaaf vrijheid had geschonken. Hij (de verteller vervolgde): Hij pakte iets van hout of iets dergelijks van de grond en zei: "Vrijlating van een slaaf heeft niet dezelfde beloning, behalve dat ik Allah's Boodschapper (vrede zij met hem) hoorde zeggen: 'Degene die zijn slaaf slaat of hem slaat, de boetedoening ervoor is dat hij hem vrijlaat.'"
Hierbij een aantal verzen uit de Koran die aanmoedigen om slaven vrij te laten als een goede daad of als een boetedoening voor een begane zonde.
Koran 4:92 En het is niet voor een gelovige om een gelovige te doden, echter het kan gebeuren door een vergissing. En wie een gelovige per vergissing doodt, dan is het voor hem om een gelovige slaaf vrij te laten en bloedgeld te betalen aan zijn familie, behalve als zij het als liefdadigheid kwijtschelden. Wanneer de gedode tot een vijandig familie behoorde, maar echter gelovig was, dan is het voor hem slechts een gelovige slaaf vrij te laten. Wanneer de gedode tot een groep/familie behoorde waarmee er een vredesverdrag is, dan is het voor hem om bloedgeld te betalen en een gelovige slaaf vrij te laten. En wie niet vindt, dan zal hij twee aaneengesloten maanden vasten, zoekend naar de vergeving van Allah en Allah is Alwetend, Alwijs
Koran 2:177 Het is geen deugd dat jullie je gezichten naar het oosten en westen keren, maar goedheid is hij die in Allah, in de laatste dag, in de engelen, in de (heilige) Boek en in de profeten gelooft. En (daarbij) van zijn rijkdom weggeeft ,ondanks dat hij het lief heeft, aan zijn dichtstbijzijnde familieleden, aan de wezen, aan de armen, aan de reiziger, aan de bedelaars, en het gebruikt voor het vrijkopen van de slaven. En (daarnaast) het gebed verricht, en aan het verbond (belofte) houdt wanneer ze het aangaan. En die geduldig zijn tijdens het lijden of in tegenspoed of in tijden van spanningen. Dit zijn degenen die oprecht zijn en zij zijn de goedheid (henzelf).
Koran 4:92 En het is niet voor een gelovige om een gelovige te doden, echter het kan gebeuren door een vergissing. En wie een gelovige per vergissing doodt, dan is het voor hem om een gelovige slaaf vrij te laten en bloedgeld te betalen aan zijn familie, behalve als zij het als liefdadigheid kwijtschelden. Wanneer de gedode tot een vijandig familie behoorde, maar echter gelovig was, dan is het voor hem slechts een gelovige slaaf vrij te laten. Wanneer de gedode tot een groep/familie behoorde waarmee er een vredesverdrag is, dan is het voor hem om bloedgeld te betalen en een gelovige slaaf vrij te laten. En wie niet vindt, dan zal hij twee aaneengesloten maanden vasten, zoekend naar de vergeving van Allah en Allah is Alwetend, Alwijs
Koran 5:89 Allah zal jullie niet ter verantwoording roepen voor gedachteloze uitingen. Maar Hij brengt jullie wel ter verantwoording voor de intenties die gebonden zijn (aan daden, overeenkomsten, beloftes, etc). Bij het niet nakomen daarvan is de boete, het voeden van tien armen met hetgeen waarmee je jou familie normaal mee voedt, of het kleden van hen of het vrijlaten van een slaaf (die je bezit). Maar wie geen middelen daartoe vindt, dan (is het voor hem) het vasten voor drie dagen. Dit is de boete van het niet nakomen van jullie intenties in jullie beloftes. En waak over jullie intenties. Allah maakt Zijn tekenen voor jullie duidelijk, zodat jullie dankbaar zullen zijn.
Koran 58:3 Degenen die 'Zihar' op hun vrouwen uitspreken en het daarna terugnemen, dan rust er op hen de plicht om een slaaf te bevrijden voordat ze elkaar weer mogen aanraken (geslachtsgemeenschap mogen hebben). Dat (deze bepaling) is een vermaning\les voor jullie. En Allah is op de hoogte van alles wat jullie doen (Al-Gabier).
(Notitie: Zihar betekent letterlijk "je bent als mijn moeder". Het wordt\werd gebruikt door de man om seksueel afstand te nemen van zijn vrouw).
Koran 90:7 Denkt hij dat niemand hem ziet?
Koran 90:8 Hebben Wij niet twee ogen voor hem gemaakt,
Koran 90:9 een tong en twee lippen,
Koran 90:10 en hem de twee paden gewezen? (Notitie: het makkelijke pad dat direct leidt tot Allah en het pad dat moeilijk leidt tot Allah).
Koran 90:11 Echter, hij heeft geen poging gewaagd om van het moeilijke pad af te komen.
Koran 90:12 Hoe kan je van het moeilijke pad af te komen?
Koran 90:13 Door het bevrijden van een slaaf,
Koran 90:14 of het voeden op een dag van hongersnood,
Koran 90:15 of (het onderhouden) van een verwante wees,
Koran 90:16 of het helpen van een behoeftige persoon die in moeilijkheid verkeert.
Koran 90:17 Het (zijn de daden van) degene die geloven en die aanspoort om geduldig en barmhartig te zijn.
Hier nog een belangrijke Hadith die spreekt over de aansporing hoe om te gaan met slaven.
Vertaling van de hadith
Overgeleverd door Abu Musa Al-Ash`ari:
De Profeet (vrede zij met hem) zei: "Degene die een slavin heeft en haar goede manieren leert en haar studie/educatie verbetert, en haar vervolgens bevrijdt en met haar trouwt, zal een dubbele beloning ontvangen; en elke slaaf die het recht van Allah en het recht van zijn meester eerbiedigt, zal een dubbele beloning ontvangen."
En zo zijn er nog vele, vele referenties vanuit de Koran en hadith die spreken over de goede behandeling en het vrijlaten van slaven. Op deze manier bood de Islam een manier om op een gefaseerde manier slaven vrij te laten of vrij te kopen. Een directe openbaring om alle slaven in een keer vrij te laten zou voor grote chaos zorgen en de gelovigen geen aansporing geven om goede daden te verrichten en zichzelf te bewijzen t.o.v. van hun Schepper.
En zo zijn er nog vele, vele referenties vanuit de Koran en hadith die spreken over de goede behandeling en het vrijlaten van slaven. Op deze manier bood de Islam een manier om op een gefaseerde manier slaven vrij te laten of vrij te kopen. Een directe openbaring om alle slaven in een keer vrij te laten zou voor grote chaos zorgen en de gelovigen geen aansporing geven om goede daden te verrichten en zichzelf te bewijzen t.o.v. van hun Schepper.
Conclusie
Slavernij vroeger in het westen en in de islamitische wereld was ingewikkeld en veranderde in verschillende tijden en plaatsen. Het is belangrijk te weten dat er niet één soort "slavernij" was, maar verschillende systemen met verschillende eigenschappen. Daar waar de trans-Atlantische slavernij zich kenmerkt door racisme en enorme hoeveelheden aan onrecht, onderdrukking en gewelddadigheden jegens slaven, bracht de Islam een ander set aan regels en visies ten aanzien van slaven. De komst van de islam heeft verschillende invloeden gehad op de praktijk van slavernij in de Arabische- en de gehele wereld:
Beperkingen en ethische richtlijnen:
De islam introduceerde beperkingen op de praktijk van slavernij en stelde ethische richtlijnen voor de behandeling van slaven vast. Het stimuleerde bijvoorbeeld de vrijlating van slaven als een deugdzame daad (sadaqah).
De islam introduceerde beperkingen op de praktijk van slavernij en stelde ethische richtlijnen voor de behandeling van slaven vast. Het stimuleerde bijvoorbeeld de vrijlating van slaven als een deugdzame daad (sadaqah).
Vermijden van wreedheden:
Islam moedigde aan tot het vermijden van wreedheden tegen slaven. Er zijn verhalen en hadiths waarin de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) aanmoedigde om slaven goed te behandelen en hen menswaardigheid te geven.
Islam moedigde aan tot het vermijden van wreedheden tegen slaven. Er zijn verhalen en hadiths waarin de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) aanmoedigde om slaven goed te behandelen en hen menswaardigheid te geven.
Bron van slaven:
Hoewel de islam ethische richtlijnen bood, was slavernij nog steeds een aanwezige instelling welke gefaseerd gereduceerd werd vanwege de goddelijke regelgeving. Slaven werden alleen nog verkregen als gevolg van oorlogen of als iemand al slaaf was voor de komst van de Islam.
Hoewel de islam ethische richtlijnen bood, was slavernij nog steeds een aanwezige instelling welke gefaseerd gereduceerd werd vanwege de goddelijke regelgeving. Slaven werden alleen nog verkregen als gevolg van oorlogen of als iemand al slaaf was voor de komst van de Islam.
Vrijlating van slaven:
Islam moedigde actief de vrijlating van slaven aan als een middel om zonden te verzoenen. Het verrichten van goede daden, zoals het vrijlaten van een slaaf, werd beschouwd als een manier om spirituele beloningen te ontvangen.
Islam moedigde actief de vrijlating van slaven aan als een middel om zonden te verzoenen. Het verrichten van goede daden, zoals het vrijlaten van een slaaf, werd beschouwd als een manier om spirituele beloningen te ontvangen.
Later abolitionisme:
Tijdens de latere periodes van de islamitische geschiedenis waren er bewegingen en inspanningen om de slavernij af te schaffen. In de 19e en 20e eeuw werden in veel islamitische landen wettelijke maatregelen genomen om de slavernij af te schaffen.
Tijdens de latere periodes van de islamitische geschiedenis waren er bewegingen en inspanningen om de slavernij af te schaffen. In de 19e en 20e eeuw werden in veel islamitische landen wettelijke maatregelen genomen om de slavernij af te schaffen.
Met de absolute wijsheid van de Schepper zijn er regels van rechtvaardigheid neergedaald op de mensheid die toepasbaar zijn in alle tijden.
Laat een bericht of reactie achter!
Er zijn nog geen beoordelingen.