Hindoeïsme en wetenschap - Compare-Islam

De creatie van de aarde en universum in het Hindoeïsme:

By the time we come to the texts known as the Puranas (dates between 300 and 1500 AD), the story of creation becomes more complex: the creator of the universe was the god Brahma, who came from the primeval waters, and was swayambhu (self-existent). Brahma transformed himself into a giant boar (varaha) to bring forth the earth from the depths of these waters [4].

Varaha is de derde avatar van Vishnu. Hij staat bekend als het zwijn en redde de wereld. De demon Hiranyaksha smeet de aarde in de oerzee. Varaha sprong in de zee en vond met zijn reukzin de aarde terug in het water. Hij doodde de demon en tilde de aarde, in de gedaante van een mooie vrouw, op zijn slachttanden het water uit [5].

Zoals we hier lezen, verandert Vishnu (onderdeel van de trimurti = drie eenheid è Brahma, Vishnu en Devo Maheshvara) zichzelf in een zwijn (boar = beer = mannetjes zwijn) om de aarde van de zondvloed /oerzee te redden. In het eerste deel staat dat Brahma verandert in een everzwijn en in het tweede stuk Vishnu. Dit is geen tegenspraak, aangezien de Hindoes geloven in de trimurti = drie eenheid (3 = 1).

Echter, de vraag die we moeten stellen: De zondvloed vond plaats op aarde, hoe kan het zwijn de aarde redden uit de zondvloed als de zondvloed op de aarde plaatsvond? Waar komt het water vandaan en waar is het naartoe gegaan? Als we lezen over dit water, spreekt men van een oerzee.

Als we de oerzee / oceaan analyseren en kijken hoe het beschreven wordt zien we het volgende staan:

De Oeroceaan is een mythisch begrip waarmee meestal de vroegste toestand van de wereld of werelden wordt aangeduid, nog voor er zich iets of enig wezen manifesteerde. Deze oertoestand wordt allegorisch (figuurlijk) voorgesteld als die van een eindeloze homogene watermassa. De Oeroceaan is in feite een ruimtelijke weergave van het mythisch begrip "Oerstof", dat eveneens poogt aan te geven waaruit alles is voortgekomen [6].

Hierboven staat de uitleg van de oerzee. In plaats van duidelijkheid, rijzen er enkel nog meer vragen:

Als de oerzee allegorisch / figuurlijk opgevat moet worden, hoe moeten we dan Brahma/Visnu zien die in een everzwijn veranderde om de aarde te redden? Ook figuurlijk? Waarom dan een everzwijn?

Waarom zou God de Almachtige Zichzelf in een everzwijn moeten veranderen (het meest smerige dier op aarde) om de aarde te redden, terwijl Hij het Universum heeft gecreëerd in Zijn huidige hoedanigheid (Hij veranderde zichzelf in een everzwijn, dus had Hij oorspronkelijk een ander hoedanigheid).

Heeft Hij de Almachtige geen macht over het demon Hiranyaksha, die zomaar de aarde (welke door God de Almachtige wordt bewaakt en onderhouden) in de oerzee smijt?

Hoe kan de aarde trouwens in de oerstof worden gesmeten, als oerstof juist datgene is waaruit alles is gecreëerd? De aarde zou nog niet mogen bestaan en is dus onwetenschappelijk.

Creatie van de eerste mens:

The first man, Manu, was born directly of Brahma. Manu was a hermaphrodite, and created two sons and three daughters from his female half.

EN

Brahma was assigned the work of creating the universe by Brahman, the Supreme Being to assist him in this endeavor, Brahma created 10 Prajapatis, who are believed to be the fathers of the human race. Their names, according to the Manusmriti are Marichi, Atri, Angirasa, Pulastya, Pulaha, Kratu, Vasishtha, Prachetas or Daksha, Bhrigu, and Narada. These Prajapatis are believed to be born from the mind of Brahma. He is also believed to have created the Saptarishi, or seven great sages, to help him create the universe. The world is said to exist for one kalpa, or one day in the life of Brahma. At the end of a kalpa, the whole world is destroyed. Brahma is then believed to go to sleep for one night, which is as long as a kalpa. When he awakens, he recreates the world. This process (pralaya) is repeated for 100 years of Brahma, which is the life span of one Brahma. Then everything dissolves into its constituent elements. This whole process is repeated unendingly.

Zo zien we hier twee versies van de creatie van de mens. In de eerste heeft men het over Manu een Hermafrodiet (tweeslachtig wezen, mens of dier met tegelijk vrouwelijke en mannelijke kenmerken).
Vervolgens wordt er gesproken over 10 vaders van het menselijk ras. Beide varianten van de verhalen zijn strijdig met de hedendaagse wetenschap. Een hermafrodiet kan zonder tweede partij geen kind verwekken (bij Echt Hermafroditisme, bijvoorbeeld, is vaak sprake van werkzame geslachtsklieren, hoewel het nooit mogelijk is dat men zichzelf zou kunnen bevruchten).

Er kan namelijk geen enkele tegenstrijdigheid bestaan tussen de bevestigende wetenschap en een Goddelijk geschrift / bron aangezien, zowel de creatie van het universum (waar het wetenschap een onderdeel van is) en het Goddelijke boek van God afkomstig is. De een is het woord van God en de ander is de schepping van God. Logischerwijs bestaat hier geen tegenstrijdigheid in. Als er geen vrouwelijke partner is kan er geen nageslacht ontstaan. God kan natuurlijk Manu zwanger laten zijn, maar zo gaat het verhaal niet. Manu creëerde twee zonen en 3 dochters vanuit zijn vrouwelijke deel (zie bovenstaande wetenschappelijke tegenstrijdigheid).

The first man, Manu, was born directly of Brahma. Manu was a hermaphrodite, and created two sons and three daughters from his female half.

In het tweede gedeelte wordt er gesproken over 10 vaders die uit de gedachte van Brahma zijn ontstaan, maar hoe de rest van de mensheid is ontstaan zien we niet (waar is de vrouwelijke partij?).
Verder ging God 1 nacht slapen en toen hij wakker werd recreëerde hij de wereld. Stel je voor dat God moet slapen.